مادر

هر گاه تبسم شیرینی را در سیمای پاکت میابم، رنگ چشمانت و تمام آنچه از تو در نگاهم میبینم تبدیل به اشاره هایی میشوند که به شکلی جادویی گستره هستی را بر پهنه الهی روحم به ظهور میرساند؛ آن گاه است که حجمه های شرک آلود نوعی از زندگی بشر فراموشم میشود، زیرا با وجودت من را به وجود خداوندی توانا در پس خلقت ذره های هستی بخش آگاه کردی، مادر دوستت دارم